Gandu

“in India gaan de zaken altijd beter en slechter op hetzelfde moment.” _ Purushottam Lal

in zijn thuisland India kreeg Gandu geen bioscooprelease. het lokte een controverse uit omwille van het grof taalgebruik en expliciete seksscènes. het klopt dat dit niet meteen strookt met de traditionele Bollywoodfilm (de ruwe zwart-wit fotografie zet dit nog meer in de verf) maar regisseur Qaushiq Mukherjee – zichzelf Q noemend – moet zich afvragen of de reden niet bij zijn film als lawaaierige onding zelf ligt. Gandu is een etter die zichzelf van roepies voorziet door in de slaapkamer geld uit de portefeuille van de fuck buddy van zijn moeder te stelen wanneer zij enkele standjes aan het uitoefenen zijn. hij stoort zich aan alles en nog wat en rapt zijn frustratie af als hij niet met zijn drugs-, gok- of masturbatieverslaving bezig is. zijn niemendalleven kan hij delen met Riksja, een riksjabestuurder die zot is van Bruce Lee. en zo krijg je een volledige film over loterijbriefjes, smack, porno, Bengaalse rap (die met een trash metal invalshoek nog inventief meevalt) waar enkel en alleen de provocatie centraal staat. men kan zich afzetten tegen zijn maatschappij maar een psychedelische dolgemonteerde fantasie is, behalve voor ADHD’rs, geen ontsnapping waard.

1,5/5

dag 5 – film 15 – 38ste filmfestival gent